Elise en Marcel te voet naar Santiago de Compostella.

Maandag 13 juni. Na een gezond ontbijt met gewoon brood, kaas, sla en tomaat, op pad vanaf Pola de Allande via het hoogste punt van Asturias naar Berducedo. Volgens  het routeboekje is het maar 3 km stijl klimmen maar dat worden er 12. Kilometers omhoog, over smalle paadjes. Dikke keien met af en toe riviertjes over het pad, langs de koeien die hoog in de bergen staan te grazen en de paarden die overal in de bergen lopen. Een prachtig mooie omgeving. Als we hoger komen wordt het kaler en kouder. Er groeit geen boom meer en het waait erg hard. Op 1149 meter hoog dalen we weer langzaam af. Het eerste dorpje boven in de bergen, Montefurado is zo oud. Prachtig, een paar huisjes, wat kippen zie je lopen en je hoort een hond. Geen mens te zien. Daar nemen we op een muurtje een pauze waar we ons brood opeten en we een paar mensen treffen die vandaag ook de bergen over gaan. Weer verder op pad, richting Lago. Daar eindelijk een terras waar we koffie drinken. Na nog eens af en toe klimmen en iets dalen komen we aan in Berducedo. Daar krijgen we een kamertje voor 2 personen, restaurant erbij en een goede maaltijd. Nog even in de zon zitten warm worden, afspreken met de eigenaar dat we morgen om half 8 een ontbijt krijgen en dan de rekening ook betalen en op tijd naar bed na een dag van maar 19 km maar wel een zware dag. 

Donderdag 2 juni. Om 5 uur vanmorgen al gerommel in de slaapzaal en geritsel met plastickzakjes. Met de oordopjes weer in, toch weer inslapen. Om half 7 toch maar uit bed. Wachten tot de grote mensenmassa vertrokken is, kop koffie drinken, eieren koken voor onderweg en weer op pad. Vanaf El Burgo Ranero lopen we naar Villarente. Het is warm en als we in het volgende dorp, 13 km verderop aankomen, zitten er gezellig, op kleine terrasjes, her en der mensen met een broodje, tapas, en koffie. Ook wij nemen er een pauze en komen er weer nieuwe mensen tegen. Na een klein stukje lopen, komen we bij een Elvis bar. Daar treffen we een super gezellige kastelein aan met goede Spaanse muziek. We krijgen kaas, olijven, plezier, drinken en heel veel skik op het terras. Na een klein uurtje pauze, toch maar verder. De zon doet z'n best en wij ook. Na 6 km komen we in een dorp waar we eindelijk kunnen pinnen want ons contante geld is bijna op. Het kleine buffertje die we bij ons hebben is ook al bijna op en bijna nergens kunnen we pinnen. Oeps, dat wordt overleven met water en brood. Stokbrood zit nog in onze tas, bananen, water en blikjes vis. Energie koekjes en pinda's, dat moet lukken als het moet naar Leon, waar we morgen waarschijnlijk aankomen. Maar we hebben geluk, een geldautomaat. Jippie. Kleine pauze daar en weer verder. Het wordt warmer en het pad loopt langs een grote weg. Minder mooi maar verstand op nul, en doorlopen. Eindelijk komen we aan in Villarente waar we een refuge vinden. Een lelijk dorp met een drukke weg erdoor. Maar de refuge is rechts van het dorp in een oude verbouwde boerderij. Van de buitenkant, superlelijk, maar als we binnenkomen, geweldig. Mooie tuin erachter en we kunnen kiezen uit kamers van stapelbedden, gewone bedden, of een eigen kamer. We nemen de gewone bedden op een kamer van 8. Er slapen maar 3 mensen meer dus een luxe voor ons. Na een douche, de was, en de spullen achterlaten, in de grote tuin zitten van de refuge. Gerrit uit Nederland komen we er ook weer tegen en we zitten te genieten in de zon, in de tuin van de oude boerderij/refuge. Om half 8 s'avonds willen we wat eten en vragen aan de vrouw des huizes of we in het restaurant nog wat kunnen eten. Blijkt dat het pelgrimsmenu al om 19:00 uur is (waar 16 mensen wel gebruik van maken.) en wij te laat zijn. Maar ze is zo lief voor ons en maakt alsnog een 3 gangenmenu voor ons klaar om 20:00 uur en wij gaan met een volle buik naar bed na een dag van 27 km. Zien wat de dag ons morgen weer brengt. 

Zaterdag 28 mei. Vroeg opstaan, ontbijt maken in de keuken, overgebleven macronie opeten, koffie drinken en met de vroege vogels weer op pad. Mooi weer en het eerste stuk is klimmen. We lopen over smalle paadjes door een groot bloemenparadijs in de bergen. Prachtige velden met duizenden klaprozen, korenbloemen en andere wilde bloemen. Vanaf Hontanas lopen we naar Castrojeriz. We komen door mooie kleine oude dorpjes waar we een kleine pauze maken na 10 km. Verder door de bergen met klimmen en dalen. Als we aankomen vinden we een slaapplek en krijgen een bed in een slaapzaal 10 personen. De dagelijkse dingen doen, wassen, douchen en dan het dorp in. Bij een oud klein winkeltje helemaal volgepakt met van alles en nog wat kopen we een dun regenjasje en sturen we de dikke regen/winterjas terug naar huis. Een oude man van een jaar of 80 geeft ons nog iets korting en wenst ons een voorspoedige reis verder. Dan nog even een barretje opzoeken om wat te eten en uitrusten. Na een uur toch nog maar even bij een andere bar kijken waar voetbal op de tv is en Marcien dit graag wil zien. Ook maar wat eten daar en nog even nakletsen. Om 21:45 uur lopen we terug naar onze refuge waar we de eigenaar tegemoet lopen. Hij vraagt ons om nog even mee terug te gaan naar de bar want ook hij wil graag de voetbal zien. Dat heeft hij natuurlijk niet tegen dovemansoren gezegd en wij weer mee terug. Daar krijgen we van de barman een fles rode wijn voor gezet, gratis. Een leuke avond in de Spaanse bar met de lokale bevolking. Na de voetbal lopen we met z'n allen terug en nodigt de eigenaar van de refuge ons nog uit voor een klein slaapmutsje waarna we zachtjes sluipend om 23:30 uur de slaapzaal in gaan om de andere pelgrims niet wakker te maken. Een prachtig mooie dag na 22 km. 

Dinsdag 10 mei. Na afscheid van Pascal, de eigenaar van de refuge, lopen we weg en komen gelijk Andreas uit Duitsland al tegen. Hij loopt vandaag iets verder dan ons en gaat ons voor. Het is warm en als we na 15 km aankomen in het dorp Saint-Palais zoeken we een terras, wat drinken waar we een gezellig praatje maken met een 99 jarige man uit Frankrijk. Hij kan goed Engels omdat hij vroeger met zijn vrouw in Australië heeft gewoond. Ook komen we Andreas weer tegen die er gezellig bij komt zitten. Dan nog wat inkopen doen voor de volgende kilometers en verder. Het word nu een beste klim. We nemen de route wat korter door de variant route te kiezen. Deze is 2 km korter maar langs een drukke weg. Maar gigantisch klimmen.  Na een uur lopen we weer over paadjes en door bossen. Hier lopen al meerdere mensen, van een andere route. Ook weer een beste klim, een pad met dikke stenen en als we boven op de berg zijn, even een kleine pauze bij een kappel. Als we met de laatste kilometers bezig zijn lopen we langs een heel klein oud kerkje van 1000 jaar oud. We denken dat het een schuur is maar een vrouw roept ons naar binnen. Helemaal in de natuur alleen, staat het prachtig piepkleine kerkje, mooi beschildert dat vroeger gebouwd is voor de pelgrims. Op dit punt komen 4 routes bij elkaar en is er in die tijd een kerkje neer gezet. Daar komen we Peter tegen die er ook voorbij loopt. Niet wetend dat het een kerkje is. Een stempel in ons paspoort en verder met z'n 3 tjes. Als we aankomen in Ostabat gaan we op een klein terras bij de bakker even wat drinken. We zitten er nog geen 10 minuten en er komen meerdere pelgrims. Het wordt al drukker op het pad. Van alle kanten komen ze aanlopen. Met een grote groep zitten we dan in een tijd van 10 minuten aan een grote tafel buiten in de zon. Tegen 21:00 uur lopen we pas naar de refugio waar ze het eten al op hebben. Vol, geen plaats meer in de herberg. Terug naar de bakker waar we onze tent in de tuin mogen zetten. Hier krijgen we nog wat eten en nog even nazitten voor de tent. Af en toe komt er een oud mannetje langs wandelen in te kijken hoe het met z'n koeien gaat. Die staan naast ons in de wei te grazen. Een ouwe vrouw spreekt nog even met ons en wandeld langzaam terug naar haar huisje wij gaan naar bed, de dag is al weer voorbij. 24 km. Zuidelijker.

Zaterdag 30 april. Vroeg opstaan met een reuze honger. Een grote pot koffie zetten, ook voor de andere 4 pelgrims en naar de bakker, brood kopen. Terug naar de refuge, lekker ontbijten. De 4 pelgrims nog even gesproken, zij zijn ook op zoek naar nieuwe schoenen maar kunnen ze tot vandaag nog niet vinden.  Het regent en het ziet eruit slof het de hele dag blijft regenen. Het pak aan en lopen maar. Vandaag doen we ongeveer 25 km en zien wel waar we slapen. We lopen vanaf Mussidan via Saint-Medard-deMussidan, Beaupouyet, Saint-Sauveur-Lalande, Saint-Geraud-deCorps, Le Feix naar Saint-Foy-de-Grande. Wat niet de bedoeling was want dit was een tocht van 35 km. Een slaapplek konden we onderweg niet vinden dus moeten tot deze plaats lopen. Vanmorgen pas om 10:00 vertrokken dus het wordt laat. Wel een mooi pad vandaag. Klimmen en dalen en veel door de bossen. Als we om 17:00 uur door Le Feix wandelen, spreekt ons een Engels echtpaar aan. Sue & David Trivett nodigen ons uit voor een warme kop koffie. Deze slaan we niet af, ondanks dat het al 17:00 uur is. Na een uur gezellig in hun warme keukentje zitten kletsen met koffie, wij weer op pad. Nog 8 km en dan zijn we er eindelijk. Het is ondertussen al half 8 geworden. Daar maar een slaapplek zoeken. Snel gevonden, een klein hotelletje. En als we binnenkomen en willen inchecken, zien we Peter weer. De belevenissen vertellen van de laatste dagen en nog even wat gedronken met elkaar. Wij nog snel wat eten, plan maken voor morgen en om 22:00 uur moe maar voldaan naar bed. 35 km was genoeg voor vandaag. 

Zaterdag 16 april. Pas om 8 uur uitgerust opstaan. Brood halen bij de bakker, koffie zetten in de refuge, ontbijt en met de tas vol proviand weer op pad. Vandaag waarschijnlijk 26 km. Pas 2 uur later. Vanaf Saint-Amand-Montrond langs Orval, Orcenais, Marcais, naar Le Châtelet. Het landschap wordt weer iets glooiender. Af en toe een kleine klim. Het is bewolkt en bij Orcenais wordt het pikzwart in de lucht. Een stortbui waar je U tegen zegt. Snel naar een klein cafeetje waar we langs lopen. Schuilen, bak koffie, praatje maken met de vrouw des huizes waar we ook een stempel kregen, regenpak aan en weer verder. De hele weg moddert het een beetje door en we komen aan, weer op een wereldplekje. Een klein huisje voor pelgrims met een warme kachel, douche, bed en de hele keuken vol eten. Het vlees is  al gebraden voor ons en de gerechten staan in de startblokken. Wij deze alleen nog warm maken en weer heerlijk eten. Nog even een wijntje drinken en nieuwe energie opbouwen voor morgen na een dag van 27 km.

Zaterdag 9 april. Lekker uitslapen en ontbijten in de herberg. Het is vandaag prachtig weer. Na  het ontbijt, douchen en de was doen zijn we het dorp ingelopen. Daar zitten Emiel en Laura heerlijk in het zonnetje op een klein Frans terrasje met een klopje koffie. We er lekker bij zitten en nog even weer het dorp bekijken. De Kathedraal Sainte Madeleine bekijken, tot in de kelders, wat een pracht. Lekker slenteren door de straatjes en nog even bij huis Sainte Madeleine aankloppen. Daar zitten pelgrims gezellig aan een grote tafel te eten en verhalen uitwisselen. Ook een vrijwilligster zit er die informatie geeft en een stempel voor je heeft. Hier komen we Lieke tegen met haar vader Piet. Zij lopen ook de hele tocht. Vanuit Alphen, Brabant. Van hun krijgen we ook weer tips en informatie. Zij gaan morgen naar dezelfde herberg. Chambres d'hotes in Anthien al wij. Na de ontmoeting met hun hebben we een gezellig terrasje gepakt met Emiel en Laura en een geweldige mooie dag gemaakt. Ook nog even naar onze herberg geweest met hun en daar een biertje gedronken. Het was echt een genietdag voor ons alle 4. Morgen gaan we afscheid nemen van elkaar, Emiel en Laura naar huis wij gaan weer op pad. Zien wat de dag ons morgen brengen zal.

Dinsdag 5 april. Het heeft de hele nacht geregend. Bij het opstaan werd het droog. Geen spatje regen meer. Na van allerlei  lekkere etenswaren meegekregen te hebben, verder op pad richting het zonnige zuiden. Via Butteaux naar Flogny-la-Chapelle. Daar een pauze ingelast. De koster deed net de deur open van het kerkje. Even binnenkijken, praatje en weer verder. Tot de bakker, 10 meter verderop. Hi, weer een pauze. De zon kwam en het word warm. Na een heel lange pauze, verder via het dorp Carisey, nu nog een kleine klim, naar Vezannes. Bij een goed B&B krijgen we weer een heerlijke maaltijd. Met alles zelf gemaakt. Van taart tot wijn. Een boerderij die wijndruiven bewerkt. De boer op het land, de vrouw kookt en ontvangt de gasten. Het gebied is al Bourgondië en weer anders als de Champagnestreek. Ook een prachtgebied volgens mij. Maar dat gaan we allemaal nog meemaken. Op naar morgen na 24 km gewandeld te hebben vandaag. 

Maandag 4 april. Wakker worden gemaakt door personeel van de gemeente. Hij is in de loods bezig bloembakken schoonmaken. Wel gewend aan mensen die er slapen in de gemeentezaal. Praatje maken met hem en ondertussen komen er meerdere mensen langs wandelen. Ook pelgrims, een groepje van 10 mensen die een stuk van het Jacobspad lopen tot Vezelay. Even een pauze bij de gemeentehal. Daar vertellen ze dat ze gaan overnachten in een plaatsje, Ervy-Le-Chatel.  Dat is ook onze bedoeling voor vandaag. Ongeveer 22 km verderop. Leuk, dan spreken we ze vanmiddag misschien nog wel. Afscheid nemen en wij onze spullen weer bij elkaar pakken, het laatste beetje brood op eten met een kop koffie en op pad. Het weer is droog, bewolkt maar goed en een wonderbaarlijk mooi landschap. De dorpen hier zijn weer gezellig en meer levendiger. Via Chamoy, Auxon, komen we aan in Ervy-Le-Chatel. Naar het parochiehuis gelopen voor onderdak. Vol!!! Toen naar een B&B, een 100 meter verderop. Ook vol!!! Oeps, klein dorp met verder geen slaapgelegenheid. Normaal in deze tijd is het heel rustig, verteld ze maar nu is er een groep van 10 mensen. 😳 De gastvrouw van de B&B weet een adres bij haar vriendin maar is wel 5 km verderop. Ze bied ons aan om ons daar naar toe te brengen. Na gegeten te hebben in het dorp bij restaurant Le Franco-Belge, heeft haar man ons een dorp verderop gebracht. Courtaoult. Hier worden we hartelijk ontvangen en hebben we nog even gekletst en de genoten van de extra's wat de gastvrouw ons aanbood. Dan naar bed, nieuwe energieën voor morgen opbouwen. Vandaag22 km.

Zondag 3 april. Vandaag is het plan om naar Sommeval te lopen. Ongeveer 24 km. De zon schijnt en we lopen pas om 11:30 weg uit Troyes. Het eerste stuk is minder mooi maar het wordt groen en glooiend. De wegen worden zand en veldweggetjes en het wordt steeds warmer. We besluiten om het parcours vandaag 5 km korter te maken. We lopen naar het dorp Bouilly. Hier een slaapplek proberen te zoeken. Maar niets. De enige B&B is vol en het enige hotel in het dorp is gesloten. Er zit niets anders op dan toch maar doorlopen naar Sommeval. De laatste 6 km word klimmen door de bossen over smalle paadjes. Nog even zweten en we komen inderdaad in een klein dorpje waar helemaal niets is. Een inwoner van het dorpje wijst ons de weg naar een slaapplek. De gemeentezaal die altijd open is voor pelgrims. Er is kookgelegenheid, een kacheltje en toilet, geen douche maar wel warm water. Zeer primitief maar hier kunnen we overnachten. Eten uit de rugzak, wat drinken, lekker buiten in de zon op een picknickplaats. Nog nagenieten van de dag en op ons matrasje op de houten bankjes slapen.   Na een dag van 24 km.

Donderdag 31 maart. Vanmorgen om 7 uur opstaan om ons ontbijtje te nuttigen. Komen we bij het hotelletje, zit de deur nog dicht. Er brand nog licht en alle glazen staan nog op de bar van de vorige avond. De hoteleigenaar heeft gezellig doorgezakt met de dorpelingen. Ze zaten om 18:00 uur al aan de wijn en toen we naar bed gingen om 22:30 uur zaten ze er nog gezellig te borrelen. Wij op de deur kloppen, iets harder, nog harder maar er kwam niets. Terug naar de kamer, tas pakken en wegwezen. Dan maar zonder ontbijt op pad. In het dorp was geen supermarkt dus voor onderweg hadden we alleen nog iets oud brood, paté, smeerkaas, chocola, nootjes, koffie en een opkikker soep. En water natuurlijk. Na 5 km gelopen te hebben door de regen in het dorpje Corroy, vinden we een kerk met een groot portaal. Daar een kopje koffie gezet en ons laatste stukje brood opgegeten. Ook hier in dit dorp en de opvolgende dorpjes, geen bakker, geen supermarkt, geen mens te zien. Oude leegstaande boerderijen, alles met een verlaten indruk. Via Faux-Fresnay, Courcemain, Boulages, Sant-Oulph naar Mery-sur-Seine. Onderweg met schuilen voor de regen in een kapschuur, werden we door de boerin naar binnen geroepen voor een bakkie koffie. Een half uurtje gezeten en dan nog 10 km. Een klein oud hotel had een kamer over voor weinig. Warm en gezellig. Daar ook heel goed gegeten want we hadden een bere honger. Douchen, wassen, nog even napraten en op tijd naar bed want het was een zware dag met 30 km door regen, wind en weer de modderpaden. En morgen proberen om in Troyes aan te komen. Dat wordt ook weer 30 km met regen waarschijnlijk. Morgen zijn we eindelijk weer op het juiste pad na 4 dagen. Jan, we hebben je laatste advies gevolgd. Dank je voor je super handige tips, telkens. 

Dinsdag 29 maart. De herberg weer verlaten met een ontbijtje in de maag en de zon aan de knalblauw lucht. De 1e kilometers gaan super, door de bossen, vogels fluiten volop en we voelen al de kracht van de zon. Na ongeveer 9 km lopen we door het champagnegebied. Glooiend (klimmen en dalen) maar kaal. Af en toe zie je mensen aan het werk op de ellenlange velden waar de mensen aan het werk zijn. Door dorpjes, eenzaam, verlaten, een oud boertje, af en toe, maar verder helemaal niks. Via Avenay-Val-d'Or naar Mareuil-surAy, Chouilly, Oger, Le Mesnil-sur-Oger naar Vetrus. Niet de route gevolgd vandaag, we waren het spoor bijster. 😳. In Vetrus komen we aan, even een supermarkt zoeken voor morgen. Je weet wel, bananen, brood, pinda's, paté, kaas, chocola. Een overlevingspakketje voor morgen. Zoeken naar een slaapplek en we komen aan bij een huisje in het dorp die wel een plekje over hebben voor de nacht. De lieve mevrouw kan geen woord Engels, Duits, Hollands, alleen maar Frans. Maar met handen en voeten verteld ze ons dat haar man wel Engels kan en over 10 minuten terug is. (En hij was er) We hopen zoooooo dat er een bed is voor ons, en jawel, 😃, een heerlijke slaapplek, warm. Pfffff, na 33 kilometer gelopen te hebben is dat natuurlijk een kadoo. Op de kamer zitten, tuindeurtje open, wijntje drinken, sigaretje roken, kaasje eten, paté, brood (ons overlevingspakketje voor morgen), en met een lekker drankje erbij, 🍷, gaan we goed uitgerust op tijd naar bed met een voldaan gevoel en vol goede moed.

Maandag 28 maart. Vertrokken na het ontbijtje in de grote ontbijtzaal met mede pelgrims en jongeren die het paasweekend in de stad Reims vertoeven. Dikke bewolking, iets regen, gelijk maar het regenpak aan. De eerste 10 km waren saai en vlak. Heel veel wind. We konden tegen de wind in blijven staan, vielen niet om. 😜 Vervolgens werd de weg glooiender en we lopen door de Champagne streek Montbre. Via Rilly-la-Montagne naar Germaine. We klimmen en dalen weer. Door de bossen en over smalle paadjes. Af en toe zo'n modderpad dat we dwars door het bos moesten. Aan het eind van het bos begint het te hagelen, zo hard. Ook nog een geweldige onweersbui, kon er ook nog wel even bij. Na een klein half uurtje was de zon er weer. Nog even genieten van de zon en de laatste km voor vandaag afleggen. 23 km voor vandaag. Aangekomen in Germaine, "heel klein dorpje zonder winkeltje of cafeetje", bij Herberg-Gite "Le Petit Plessis", worden we verwelkomt door de herbergier en er word ons een pelgrimsmenu op tafel gezet. Soep, witte bonen met varkensvlees, sla, kaas, stokbrood, pudding. Alles was super lekker. Na elke dag wandelen heb je echt honger. Na het eten douchen, de was doen en uitrusten. Nog een paasborrel gedronken en was de dag alweer voorbij.

Vrijdag 25 maart. Na het ontbijt heeft Jos ons weer terug gebracht naar Wasigny, daar waar we gisteren geëindigd waren. In z'n oude Mercedes nog even bij zijn schapen met lammeren langs en ons weer naar het kleine centrum gebracht. Daar de route weer opgepakt met dikke wolken aan de lucht. Gelijk het regenpak aan en op pad. Richting Justine-Herbigny. Weer een mooie route over smalle veld en zandweggetjes. Het landschap wordt kaler en uitgestrekter. Lange paden en weggetjes glooiend, waar je telkens aan het eind van het pad  dacht, "nu zie ik een dorp", zie je weer die lange uitgestrekte wegen en velden. De zon komt tevoorschijn en we sjokken verder. Bij onze laatste paar kilometers, in het dorp Ecly begint het weer hard te regenen. Schuilen in een bushokje en na 15 minuten brak de zon weer door. Het laatste pad naar Chateau-Porcien was een smerig kalk, modderpad. Zwaar lopen met dikke klodders kalk of wat het ook mag wezen onder de schoenen. In het dorp aangekomen hebben we ons gemeld bij het gemeentehuis. Hier kregen we een code voor de deur van het pelgrimslokaal. Er was nog plaats voor 2 personen, bed en douch. Gratis. Daar ontmoeten we pelgrim, Andre uit Dijon. Hij en zijn hond waren onderweg naar Vezelay. Hij had pijn in zijn rug en zijn voeten waren helemaal onder de blaren. Hij droeg 20 kilo in z'n rugzak, (ook voer voor de hond) en liep elke dag ongeveer 35 kilometer. Na een klein praatje is hij gaan slapen en wij ons pelgrimsmenu gaan eten bij een klein lokaal, café. Voor een klein bedrag eet je dan het pelgrimsmenu. En natuurlijk weer smullen. Na het eten terug naar het pelgrimslokaal, douchen en naar bed. Zien wat de dag ons morgen weer brengt.

Woensdag 23 maart. Om 8:00 uur ontbijt. Nog wat in haar gastenboek schrijven, komen we Jan Delvaux tegen. Leuk om hem op deze weg zo te ontmoeten. Daarna al weer afscheid nemen van deze lieve vrouw, nog een ommetje door het stadje en weer het pad vervolgen. Het landschap wordt iets vlakker maar nog wel z'n klimmen en dalen. Ook de grote bossen laten we achter ons liggen en de lange paden en zandwegen liggen voor ons. Mooi, geen auto's, lawaai, alleen maar de vogels en de wind. Het weer is nog steeds goed, droog en af en toe laat de zon zich zien. Om de 6 km een windvrij plekje zoeken in de natuur en een boterham eten en koffie drinken. Na 26 km gewandeld te hebben kwamen we aan bij ons B&B in Aubigny-les-Pothees. Marie en José, bieden ons gelijk een biertje aan in hun bar in de verbouwde boerderij en vragen of we met hun mee willen eten. Ook brengen ze ons naar een kamertje met een kachel douch en bed. Top. Na een lekkere douche, met hun aan de grote keukentafel op z'n Frans, gegeten. Van allerlei lekkere kleine gerechten kregen we voor ons. Alles is lekker en elke dag eet je heel veel. Maar vanavond, heeeeeeel veeeeel. Fles rode wijn erbij en genieten maar. Helemaal volgegeten wordt er ook nog eens een kaasplankje op tafel gezet. Pffffff. (Zoals sommige mensen weten, ik ben gek op alle kaassoorten.) ook dat nog opgegeten. Moe maar voldaan naar bed. Op naar de dag van morgen. 

Dinsdag 22 maart. Heerlijk uitgeslapen en om half 9 het Franse ontbijt. Thee, stokbrood en jam. Na een gezellige avond met Mevr. Pernelet en zoon Christiaan en een medegast Philip, krijgen we een vrije dag, het stadje Rocroi te bezichtigen. Nou? dat was nog wel snel gezien. Een oud vestigingsstadje waar een muur in stervorm omheen is gebouwd. Wel heel mooi maar klein en na de stempel die we bemachtigd hadden, zijn we lekker gaan genieten van het voorjaarszonnetje. Er is een klein marktje op het pleintje en lekker op een terrasje zitten. In de avond even een pizza eten, (waarvan we de helft in een plastic zak hebben gedaan voor morgen) en terug naar Mevr. Christiane. Daar nog even met Philip een borrel gedronken en weer op tijd naar bed, krachten opbouwen voor morgen.

Zondag 20 maart. Na ons ontbijt, het pad weer vervolgen. Bewolkt maar goed om te lopen. Na een half uurtje waren we de stad al uit. De eerste kilometers waren wat door een saai landschap. Nogmaals eens verdwalen, en jawel, we zaten eindelijk weer op het juiste pad. Mooi door de bossen en paadjes, langs beekjes en klimmen en dalen. Geen auto gezien de laatste 15 kilometer. Af en toe even rusten, meer dan de vorige dagen, en weer verder. Pas een halve kilometer voor het dorp zag je pas de huizen en de kerktoren. Gelukkig we zijn er... Even een biertje drinken op zondag in de dorpskroeg en ons adres opzoeken waar we slapen. Het is een gemeentehuis waar niemand op dat moment aanwezig is. De deur is al voor ons open gedaan want we hadden vanmorgen gebeld. Wij naar binnen, brand de kachel, boven zijn kamers, douche, wc. Alles wat we nodig hebben is er weer. Ook hier weer ontvangen ze de Camino lopers als gast, en er wordt weer geen geld gevraagd door de mensen die we later spraken in het gemeentehuis. Na gedoucht, bijkomen, het dorp in gewandeld om wat te eten. Klein dorpsrestaurantje, lekker gegeten, het dagmenu. Moe maar voldaan terug geslenterd naar onze overnachtingsplaats, en naar bed.

Vrijdag 18 maart. Vanmorgen met vertrek, dikke mist, maar windstil en goede temperatuur om te wandelen. Voordat we weggingen hebben we een slaapplek kunnen regelen in Dinant bij de abdij van Leffe. Een groot klooster waar we voor vrije gift eten krijgen als we aankomen, en bed op een 7 persoons slaapzaal en voor de volgende morgen een ontbijt. De pastoor vertelde aan de telefoon nog wel, "als jullie voor 18:00 uur aankomen dan moeten jullie eerst de heilige mis meemaken en krijgen jullie dan pas eten, als jullie na 18:00 uur aankomen moeten jullie voor de kerk wachten, dan haal ik jullie na de dienst op". Oké, wij op pad. Na 10 km lang de Maas gewandeld te hebben ging de route verder door de bossen. Heel veel klimmen en dalen. Ook stijl omhoog en weer stijl naar beneden. Zware klim vandaag. Ook een paar keer het pad kwijt geraakt waardoor we ver omliepen. De route was eigenlijk maar 23 km voor vandaag maar werden er uiteindelijk 10 meer. 33 km klimmen en dalen. Eindelijk aangekomen in Dinant, de abdij van Leffe zoeken. Inmiddels wordt het donker en ver na de kerkdienst kwamen we aan bij de abdij. We werden hartelijk, warm ontvangen door de pastoor. Kom snel binnen, zei hij, het eten is klaar voor jullie, jullie zullen wel moe zijn? Na een warme kom soep, brood, schinken, vis, macaroni, alle kaassoorten, kwam de pastoor ons halen om de kamer aan te wijzen. Nog even gepraat met hem over de geschiedenis van het abdij en afgesproken met hem, morgenvroeg 8:00 uur ontbijt. Nog even op de slaapzaal wat bijgekletst over de te veel gelopen kilometers en om 21:30 uur, moe maar voldaan, naar bed. 

Woensdag 16 maart. Vanmorgen om half 7 opstaan, koffie drinken met de 2 broers en op pad voor een stempel. 1 van de 2 broers ging met ons mee naar de pastor in de stad voor een stempel, want de kerk was nog gesloten. In het parochiehuis is het ons gelukt op de vroege morgen om een stempel te bemachtigen. Na afscheid ging de gastheer terug naar huis en wij weer op pad. Langs de bakker, brood voor ontbijt en onderweg kopen. Na 6 km koffie lopen in het bos en een ontbijtje nemen. Vervolgens verder weer door het glooiende België. Bij een kerkje aangekomen in een dorpje, namen we een kleine pauze. Op de trap van de kerk, in de zon uit de wind, wat eten. Komt er een jongen uit de kerk gewandeld die vroeg wat we van plan waren. Hij zag de schelp op onze rugzak en had zijn gedachte er al bij. We werden uitgenodigd in de kerk en konden warm worden . De jongens waren bezig met de kerk te renoveren en alle schilderingen aan de wand weer bij te werken. Ook al de beelden werden opnieuw geschilderd. Maanden waren ze er al mee bezig. In het pastoriehuis werd de wekelijkse mis gehouden voor de 10 mensen die er nog kwamen. Na een uur vertellen, wij weer verder. Ondanks het mooie weer was het een zware tocht vandaag. 27 km naar Namen. In Namen een slaapplek zoeken, rugzak achterlaten en op pad het stadje verkennen. Super tip van Jan Delvaux, we blijven hier ook een dag. We gaan morgen het stadje verkennen, en op zoek naar de volgende stempel. Even een rustdag na de vele kilometers. Het weer is ook elke dag zon met een strakke koude wind. Geweldig wandelweer. Nog geen blessures en blaren. 

Dinsdag 15 Maart 2016, Hij wil niet verder, hij wil hierrrrr blijven. 😜

Maandag 14 maart. Met geweldig weer naar Captain John gewandeld, vanuit de refuge waar we sliepen. Aangekomen bij zijn huis kregen we heerlijk gebakken ei met alles d'r op en d'r aan. Hij vertelde nog meer verhalen over zijn belevenissen naar Santiago. Ook kregen we een stempel in ons pelgrims paspoort. Na een hartelijk afscheid, (weer te laat) lopen we via Fermalle, naar Verlaine, Saint-Georges. Daar aangekomen, (laat op de dag) na 28 km wandelen, vinden we een brasserie waar we om een overnachting vragen. Deze was er wel maar 4 km verderop. Een B&B. Het werd al donker, pffff, nog 3 km. Komt er een zakenman naar ons toe, die ons een lift aanbood naar de B&B. Jippie, instappen en wegwezen. Aangekomen, worden we ontvangen door Dimitra, een  heel lieve vrouw. Het was al laat en ze had geen warm eten meer voor ons maar haar hele koelkast werd geplunderd om ons hongergevoel weg te nemen. Ook daar kregen we de schelp op de rugzak mee van haar. Kadootje vanuit haar hart. Na gezellig bij elkaar hebben gezeten, naar bed, 😌, douch en op naar morgen.😃

Zondag 13 maart. Vroeg opstaan en Patty, Linda en Holly hebben voor ons een super ontbijt klaar staan. Heel lieve mensen met veel humor. Linda had net een week geleden de inschrijving gedaan bij "Vrienden op de fiets", en gisteren de brochure binnen gekregen, kreeg ze tot haar grote verbazing al de eerste gasten. (Wat ze nog niet verwacht had.) Toen we weg gingen kregen we nog een heerlijke zak met fruit mee en two snoepjes van Patty uit Schotland en een briefje met een boodschap en zijn het Jacobuspad gaan volgen richting Luik. Jawel, we hebben Nederland verlaten en zijn nu in België. Weer een prachtige route met veel klimmen. Om Luik heen gelopen alleen maar door de natuur. Het ziet er gelijk allemaal heel anders uit. De huizen straten boerderijen, en de taal. Vanaf nu moeten we Frans spreken wat we beiden niet kunnen. Tegen 16:30 waren we in Angleur, waar we een overnachting zoeken. In een refuge van Captain John krijgen we een bed aangeboden. Heel aardige man van 84 jaar oud. Hij is 2 keer met de fiets naar Santiago geweest, verteld hij en heeft daarna zelf de refuge gebouwd voor mensen die ook het Jacobuspad volgen en een slaapplaats bij hem kunnen krijgen. Om 21:00 uur zijn we naar de refuge gewandeld, daar nog even wat na gekletst en slapen. Op naar morgen.

Zaterdag 12 maart. Opstaan om 8:00 uur. Komen we topfit, fris beneden bij John en Tiny, staat ons ontbijt helemaal klaar. Lekker gebakken eitje erbij en ons klaar maken voor de tocht. Nog een lunchpakketje meegekregen voor onderweg. Ook heeft John al naar de kerk gebeld en gesproken met Maria, (familie van John) waar we de stempel konden halen. Deze konden we in de kerk komen halen in Houthem. Vanaf Voerendaal heeft John ons weer naar Houthem gebracht waar we gisteren geëindigd waren. Met John hebben de de stempel bemachtigd en hebben de kerk nog kunnen bezichtigen die eigenlijk nog gesloten was. Daar hebben we ook weer afscheid van elkaar genomen en ons pad vervolgt naar Eijsden. Het landschap wordt glooiend en we moeten weer klimmen en dalen. Het is nog steeds prachtig weer en wandelen weer door het mooie Limburg. Aangekomen in Eijsden om 16:00 uur zijn we een B&B gaan zoeken. Vandaag maar 16 km gelopen, vanmorgen wat later op pad gegaan. Bij het gastgezin hebben we meegegeten en zijn vroeg gaan slapen (en dat op zaterdag) want morgen gaan we richting Luik. Zien wat we morgen weer mee gaan maken.

Vrijdag 11 maart. Om 6:45 uur opstaan. Douchen, tas pakken, ontbijt eieren met spek en weer op pad. We kregen bij het afscheid van Ria, B&B, een klein jagtbittertje, om de moed erin te houden. Het eerste uur was langs een groot industrieterrein voor Sittard. Bij een kringloopwinkel nog even kijken naar een goede zonnebril voor Marcel, (verloren onderweg) kreeg hij de zonnebril gratis mee van de mannen die in de kringloopwinkel aan het werk waren. (Ze waren onder de indruk van onze reis) In Sittard aangekomen, naar de kathedraal om een stempel te schoren. Pech, er was net een uitvaart bezig in de kerk dus de pastor had geen tijd voor de mafkezen die helemaal te voet naar Santiago lopen. Wij maar weer verder. Na een uur belde de pastor ons na, voor de  felbegeerde stempel, maar we waren al weer 6 km verder. Jammer, dat wordt 'm niet. Maar we mochten de stempel altijd komen halen als we nog eens in Sittard kwamen. Vervolgens werden de weggetjes mooier en kleiner, overgaand in zandwegen en paadjes door de weilanden. Klimmen en dalen. Het landschap wordt hier anders en we lopen richting Valkenburg. Onderweg op een bankje hebben we mijn collega, John Speessen gebeld. Hij nodigde ons uit om bij hun te eten en te slapen. We zijn richting Voerendaal gelopen. Tot Houthem zijn we gekomen en vandaar uit heeft John ons opgehaald. Nog even een biertje met John gedronken in de dorpskroeg in Houthem en toen richting Voerendaal waar John en Tiny wonen. Onderweg heeft John ons alle omliggende dorpjes laten zien van het mooie glooiende Zuid-Limburg en de geschiedenis ervan. Aangekomen bij John en Tiny thuis, hartelijk ontvangen door Tiny, hebben we heerlijk gegeten met een lekker glas wijn. Een gezellige avond gehad met elkaar en we kregen een lekker bed en warme douche, waarna we goed konden slapen. Morgen probeert John nog een stempel voor ons te regelen in Houthem, hopen dat het lukt. Dat gaan we morgen meemaken. Vandaag 24 km gewandeld met prachtig mooi weer. 

Donderdag 10 maart. Vanmorgen om 8:30 uur stonden we buiten, afscheid nemen van de lieve mensen op pad met prachtig weer. Het Pieterpad weer opgepakt met af en toe een stukje binnendoor. Van Roermond naar St. Odilienberg, Maria-Hoop, Montfort, Echt, Susteren naar Nieuwstadt. In Montfort hebben we bij een kleine buurtsuper wat fruit en yoghurt gekocht en daar ook wel een uur gepauzeerd in de zon. Weer verder om een uur of 2 pas. De laatste kilometers gingen wat zwaarder. De hele dag hadden we fantastisch weer waardoor we ook af en toe even een extra pauze inlasten om te genieten van de zon. Daardoor werden we luier en werd het laat dat we aankwamen bij onze "vrienden op de fiets" in Nieuwstadt. Er zit dorpscafé naast ons B&B, dus eerst een wel verdiend biertje. Wat gekletst met de kastelein en na een biertje te hebben gedronken, 1 deur verder naar ons einddoel voor vandaag. Daar aangekomen stond de vrouw des huize, B&B Tum Tummetje, al klaar en we kregen de sleutel. Een gezellig oud verbouwd boerderijtje met een binnenplaats waar we konden zitten. Het huisje is helemaal voor ons alleen. Aan de overkant een supermarkt en daar even wat eten halen voor de avond. Terug op de binnenplaats het gaspotje aan, nasi warm maken, lekker eten, even napraten, douchen en slapen. Weer zijn we 28 km zuidelijker. Op naar morgen. 

Woensdag 9 maart. Vanmorgen met vrieskou om half negen het Pieterpad weer opgepakt. Het was koud maar een goede temperatuur om te wandelen. Mooi door de bossen richting Belfeld, Bruggen, Swalmen, Roermond. Aangekomen bij ons B&B word ons wat te drinken aangeboden. Op hun terras achter het huis, wordt er enthousiast verteld over de wandeling die de vrouw des huize (Petra) ook gaat doen. Zij loopt in gedeeltes naar Santiago. Ze vertelde ook van de stempels waar die gehaald konden worden. Voor ons heeft ze naar de kathedraal gebeld in Roermond om te vragen wanneer we een stempel konden halen. Dat bleek vandaag nog te kunnen tot 17:00 uur. Het was op dat moment 16:30 uur. Wandelend was niet meer haalbaar voor ons. De man des huize ging met ons mee met de auto. Snel naar de kathedraal. Om 16:54 uur stonden we voor de grote kathedraal. Dicht. Met de mededeling op de deur, "morgen vanaf 14:00 uur weer geopend". Jammer, dat wordt niet meer wat, dachten we, maar Petra was erbij en was boos, teleurgesteld en opzoek naar een alternatief. Ze wist waar de priester woonde in Roermond. Op naar de priester. Daar aangekomen, aanbellen, nogmaals, kloppen, nogmaals harder kloppen, en jawel, de meid deed open. Wij ons verhaal doen met ook de Mededeling dat er om 16:54 uur niemand meer aanwezig was in de Kathedraal voor onze wel begeerde stempel. De priester kwam na overleg met de meid, en heeft ons alsnog de stempel gegeven. Wel een oude stempel van vroeger, maar goed. Terug naar de auto waar onze gastheer zat te wachten op ons, om ons terug te brengen naar hun huis. Daar aangekomen nog even gekletst met elkaar en een straatje verder op zijn we gaan eten. Ook een goede tip van de vrouw des huizes, we konden met korting een volledige maaltijd nuttigen. Na het eten naar hun huis, waar we de Compostellaschelp van haar kregen die ze in de kathedraal gekregen had van het genootschap en die ons geluk zal brengen, en dan douchen en naar bed. Een dagje van 24 km vandaag. Prachtige dag.

Dinsdag 8 maart. Vertrokken om 8:30 uur. Vanaf nu volgen we het Pieterpad. Het weer is goed maar dikke mist. Verzocht is er niet maar we lopen de bossen in. Na 2 uur wandelen trekt de mist weg en komt de zon tevoorschijn. Het pad loopt verder langs de Maas. Richting Venlo. Dwars door weilanden die ook bewandeld wordt door de koeien die we moesten passeren. Door de koeievlaai richting Venlo. Een zware tocht door de blubber. Bij Venlo wordt het pad weer beter en leid ons door het centrum van Venlo. Na Venlo is de route weer prachtig door een natuurgebied naar Tegelen. Bijna aangekomen begint het iets te regenen. Nog 2 km en dan zijn we bij ons B&B. Een groot landhuis met luxe kamers en een warm ontvangst. Even wat gegeten bij de Griek net over de grens in Duitsland en op tijd naar bed. Vandaag 23 km. En morgen zien we wel weer wat de dag ons brengt.

Maandag 7 maart. Vanmorgen de grote kerk bezocht in Kevelaar. Geweldig prachtig mooie kerk. Daar naast de kerk in het parochiehuis konden we de stempel halen in ons Pelgrimspaspoort. Na een kleine 2 uur daar rond gekeken te hebben zijn we weer vertrokken richting het zuiden. Door een natuurgebied, aangekomen in Broekhuizen. Met het pontje over en naar ons B&B waar we warm werden ontvangen door onze gastvrouw Margriet. Koffie werd ons aangeboden en nadat we de rugzak op de kamer hadden gelegd, werd ons een bord heerlijke aspergesoep aangeboden. Gezellig gekletst deze avond met Margriet, leuke verhalen. De avond was zo voorbij.

Zondag 6 maart. Opstaan om 7:00 uur. Ontbijt en wegwezen. Richting de Rijn om over te steken, pech, pond vaart niet. Dat werd 4 km omlopen. Eindelijk aan de overkant, 8 km verder, koffie gezet.

Zaterdag 5 maart. We zijn 25 km verderop vandaag. Het was een mooie dag met veel zon en perfect wandelweer. Eerste gedeelte van de route was kaal en minder maar na 12:00 uur werd de weg mooi. Landweggetjes tussen kleine weilandjes met riviertjes en grote beken. Om 15:30 uur komen we aan in Rees. Hier een B&B gezocht en komen bij Kerstin en Wouter Hofman aan de keukentafel te zitten. Gezellig gekletst met elkaar. Om 19:00 uur even om de hoek wat gegeten in een grote sportkantine waar een goede keuken was. Na het eten nog even met Kerstin en Wouter aan de tafel nagepraat en dan naar bed. Op naar de volgende dag.

Vrijdag 4 maart. Opstaan en van Frau Pass een ontbijt waar we de eerste uren op kunnen teren. Na een half uur lopen, regenpak aan, het Noaberpad weer oppakken en met frisse moed richting Bochold.

Donderdag 3 maart. 25 km verder vandaag. Vertrokken vanuit Vreden. Het weer was goed. Bewolkt en af en toe een druppel.  Om 12:00 uur wordt het beter, de zon. Bij grensovergang Huppel werd het warm? Jas uit en lopen langs mooie weggetjes. Koffie zetten onderweg in het groene gras en weer verder richting Oeding. Tot onze grote verbazing was ons eindstation een 3 sterrenhotel, waar we gratis konden overnachten. "Zo doen we dat met pelgrim's", zei ze, de eigenaresse Frau Pass, Maria. Zij heeft de Weg naar Santiago ook gelopen in 2012. Warm bed, warm bad, warm eten en een warme kachel. Alles wat we nodig hadden gaf ze.  Als warme maaltijd kregen we, tuffels, schinken' lear'n kearls met spek en slao als toetje. 

Woensdag 2 maart. 25 km verder. 

Dinsdag 1 maart. Vanmorgen opstaan om 8:00 uur. Een heerlijk ontbijt gehad bij Jan Achterweust.